   به وبلاگ من خوش آمدید
       |
دل مشغولي هاي يك هموطن
یا جلیل دل به آن دارم که یاری دارم چه زود و چه دیر چه نزدیک و چه دور او را دوست می دارم به یاد حق می سپارم برسد همین هفته در پیش به یاری قدرت جمیل حتم دارم که این هست ممکن سرفراز باید بود در همین تنگی شرایط هر چه هست دلخوشی دارم دلخوشم که باز او را دارم همین بس! شرایط در گذرند پس نیست ناامیدی روزگار می گذرد چه کم چه زیاد چه سخت چه آسان چه غم دارم آنچه نیست پایدار دلخوشم یار دارم :: برچسب‌ها: ماه ذی الحجه,
بنام آفردیگار یکتا عالمی را در حقیقت می توان دید ولی حقیقت گوهری است بی نظیر همه عالمیان آنرا می شناسند،دوست می دارند ولی یک گروهی از آن دورند چون خود را آلوده کرده اند وقتی آلودگی در انسان وارد شد و آنرا پاک نکردی زود فراگیر می شود وقتی وجودت را تسخیر کرد رهایی از آن هر لحظه سخت تر و مشکل تر می شود آلودگی مانع دیدن حقیقت و درک آن خواهد شد ..... چند هفته ای است که دانشجویان غرب بر علیه سردمداران پلید و روغگوی خود تظاهرات و تحصن راه انداخته اند و این هم زمان شده است با یک مشت ناپاک بنام سلبریتی و مزدور که در آنجا با این دانشجویان حقیقت در افتاده اند آنها پرچم کفر را آتش می زنند و این از خود راضی های بی خود پرچم حقیقت را آنها پایان دادن به جنایت علیه بشریت در غزه را خواهان اند و اینها کمک به شرارت و ظلم و جنایت اسرائیل کودک کش .... واقعا باید درود فرستاد بر عالم حقیقت بین آیه الله حائری شیرازی ره تمام پاکان جهان از ما و تمام ناپاکان جهان از شما اگر پاکانی در ممالک شما باشد به ما خواهند پیوست و اگر در خانه ما ناپاکی باشد حتما به شما خواهد پیوست... صف ناپاکان روبروی صف ناپاکان انتخابی دلخواهانه اما نه آسان برای ناپاکان :: برچسب‌ها: ماه شوال,
یا یاور منتظران نه جمعه را منتظر هستیم نه هیچ روز دیگر تنها ادای منتظران را در جمعه پیش می کشیم وای از درون بی مایه خود! به کجا از این همه بی مایگی پناه برویم حالا که تو پناه همه درماندگانی؟ باز جمعه،باز همان ناز ادا ،خدا کند که تو ادا پیشگان را هم رفاقت کنی!! :: برچسب‌ها: ماه رمضان,
یا دادگر سبحان بی درد نباشید که بُعد از دست دهید ،چون در تنفس حرکت از بی حرکتی است آنگاه رفتن به انتهای تحرک. جای دهید راه را آنگاه در پی نشان باشید، این نیست مگر آسایش یافتگان به درد و ابتلائات. ماه در آنسوی کرانه در تاریک نمانده است، این با تو حرف و سخن کم نخواهد داشت، فهم آن کم نیست برای آنان که در ظلمات خود غرق باشند. آنسوی دریا بی خشکی نیست، این قابل درک است برای آنان که کنارها را بهتر رفته اند تا ساحلها. مرگ آن بچه قورباغه چقدر تو را بخود آورد؟ ما را در کدامین بی انتها سرگرم کرده اند که نشناختیم کشتار بی رحمانه کودکان باریکه. رگبار آتش است یا خط سرخ جاودانگی،موج کدامین برخورد تو را چنین مرگ آلود نشانده بی نشان و ناحرکت غلیظ. فردا دیر است اگر امروز را درک نکرده باشید، ما در آنسوی غبار نگاه نکردیم زیر پاهای مردم. وای از آنچه در تنگه بی سامان گذر، نادیده انگاشته است دیدار برادر، شما در خواب نمانده باشی،کاروان به مقصد است دیروز بی وفایی. ماری زهراگین در جلدی زیبا، این وصف دنیای زرنگاری است چون طوق در گردن جهانخواه. مادرم ای وطن بی تن، جان مایه ما، کاه را در کدامین باد سوی آشغال فرستاده اند بی سران کله کوهی. راهم دهید، هر چند دور است نشان، جاده را علامت کنید تا هدف نزدیک باد. .... مهربانه مُهر زدید بر سند موت بنده، انگار سالهاست انتظار این قهرمان کشی دیار بود پیدا. راه نیافتم آنچه را، راه ندیدم؛ بند شدم آنچه را، در بند خود بافتم. :: برچسب‌ها: ماه شعبان,
بنام کریم بی همتا رفته ام در انتهای کوچه جایی در بسته و بن بسته تنها و خسته این نرفتن پیوسته بد جوری روی تنم نشسته. کاش از اول نگاهی بایسته داشتم چون نبود در نزدم شایسته چنین بر زمین خورد و شکسته بنشسته. ای بی دریغ و بی کم و کاست نیست در نزد شما یک نفر راست تا شود ما را همراز و هم پاست. ما در این صحرای تنگ و در نفس خواستار استراحت چرا نیست یک دست پیگیر خواست؟ :: برچسب‌ها: آشنا,
بنام یاور حق پرستان می توان سبعویت را دید می توان فاجعه را شنید می توان چیزی را احساس کرد که سختی در نهایت رسیده اما درک درد و رنج انسانهای غزه را چه کسانی می فهمند مرفعین بی درد یا مستضعفین رنج دیده آن کارگری که از دریافتی ماهانه خود می زند تا 250 هزار تومان به مردم آنجا کمک کند! درک جای مردان مرد بودن هم مشکل است تا چه نتوان شدن... :: برچسب‌ها: ماه جمادی الاول,
یا رب الحسین بحق الحسین روزی به تاریکی شب شبی در تاریکی عالم روزی که بود ظلم از ظالمان به روشنایی شبی در انتهای ظلم به غریبان روزی که ندید و نخواهد دید تاریخ شبی در وسعت تاریخ دیده شد باریک روزی که سر بریدن نور پیامبر انوار شبی در نور بود از تنور خولی به انوار روزی که بریدن گلوی شش ماهه شیرخوار شبی در تلف شدن دو طفل در زیر بته خار روزی که گرز بر فرق قمر زدن حرامیان حرامزاده شبی در آتش کین سوخت خیمه گه یتمان روزی که خضاب کردن موی ریش پیر و جوان را با خونش شبی در مقتل نیست پیدا سری بر جسم نازنیش روزی که دشتی بود جولانگاه گرگان نیزه به دست شبی در خون غلطیتده اجساد پاک بر دشت روزی که داماد سر دهد در جنگ ظاهر بینان شبی در پی ندارد نوعروس شوی رستم پیکر وفاداران روزی که غریبانه می رود زیر تیغ اشقیا قاسم شبی در غربت مادر می کند ضجه بر جوان ناکام روزی که اسب جانان برگردد بی صاحب ترک شبی در بیابان هستند سرگردان دو کودک .... روزی که شد در عالم یگانه ..... شبی در بی همتایی فسانه :: برچسب‌ها: ماه محرم,
یا رب العالمین چندان چنان و بی خیال بودیم اگر چنین درد سر دار شدیم در کردار دست بالا بودیم لیک نیم بهاء رها شدیم از شرق به غرب تمام ما بودیم الآن هم سراسر غوغا شدیم اگر بوته زار قلم نو بودیم کنون مثل زغال سیاه شدیم امروز رفتن در بلا شاهد بودیم فردا ترفند آنها شکارشان ما شدیم روزنه تاریک و رشته باریک چه بودیم پس چرا اینقدر بی فکر و ولنگار شدیم صحرای پر سبزه و نیک طراوت بودیم شاید که امروز خشکیده و کال تر شدیم در نمکزار درون پر ز قند دوستان بودیم فردای نیآمده تلخ و پر دردسر شدیم چاه پر آب و مزرع گندمزار بودیم مترسک جالیز پر فتنه امروز شدیم آوازمان گوش نواز و خوش صدا بودیم چه کنیم خرخر حلقوم و خرناسی شدیم :: برچسب‌ها: ماه شعبان,
یا ستار العیوب گر ما را دیده اید چه دیدنی گر فرق ما را شکسته اید چه شکستنی گر سوی ما آمده اید چه آمدنی گر پیش ما نشسته اید چه نشستنی گر با ما مدرا کرده اید چه مدارائی گر کمک داده اید ما را چه کمکی گر دشمن زده اید مارا چه دشمنی گر تقویت کرده اید ما را چه تقویتی گر آرام ساخته اید ما را چه آرامشی گر تراسنده اید خصم ما را چه ترسی گر شیطان بدر کرده اید ما را چه شیطانی گر آموزش داده اید ما را چه آموزشی گر فکرت آموخته اید ما را چه فکرتی گر تادیب ساخته اید ما را چه ادبی گر نوازش داده اید ما را چه نوازشی گر صاف کرده اید راه ما را چه راهی گر میان دار معرکه بوده اید ما را چه میانداری گر برآورده اید آرزوی ما را چه برآوردی گر صفا بخشیده اید خانه مان را چه صفائی گر آب بوده اید بر آتش مان چه آبی گر نمک بوده اید بر قاتق مان چه نمکی گر پروارنه بوده اید گرد شمع مان چه پروانه ای گر روشنی بوده اید بر شبهای تارمان چه روشنایی گر بوده اید....... بگو کدام بودن؟ ..... تا بگویم بوده ای یا مدعی بوده ای راهم دهید در کوره راهی باریک تا سازم راهی بهر مدعوبین :: برچسب‌ها: ماه رجب,
یا رفیق بی همتا وقتی که به کوتاه آمدن عادت دهی ، آنوقت عادت کنندگان به بلند شدن نامانوس می شوند. وقتی کسی را به غلط بلند کنی، او به غلط نشستن را یاد می گیرد. وقتی لطف بی حد شود مهربانی دیده، چشته خوار می شود. نمک گر زیاد استفاده کنی، شوری بی مزه می شود. رفتار میانه داشتن، راه استادان کارکشته است. باد دادن سرمایه ها، کار راحت دیده های راحت رسیده است. قدر دادن به اندازه، نیکوترین کار است، حتی مفیدترین. امروز کسانی را به دشمن تقدیم کرده ایم که یک روزی آنها را نیک داشتیم بیش از حد! کسانی سرازیر شده اند که بیش از ارزش شان ارج نهادیم! ..... تا کی باید ارزشها را قربانی کوتاه آمدنهای بی خود کنیم! .... تا کی باید راه نا تمام گذشته را پی گیرم و از نو طی کنیم! ..... تا کی باد دهی بادکرده های خودمان را نظاره می کنیم! آنهایی را که امروز در روبروی خودمان قرار داده ایم؛ همانهایی هستند که دیروز بی اندازه بلند کرده و حلوا حلوا کرده ایم! آنهایی که خودشان بودند ولی رفتار ما آنها را بی خود کرد، آنهایی که بدون دلیل روی سر بردیم آنهایی که بر سر خود کوفتیم و امضای کشکشان را قدر خود کردیم. بازیگران بی هنر..... بازی کنان بی شان...... سیاست بازان بی سیاست .... سربازی نرفته های ژنرال شده..... دانشگاه ندیده های دانشیار شده ..... آب ندیده های شناگر شده ...... .... وای از این همه ناتمام های بی شروع! شاید باید یکبار بادهای بادبادکهای نترکیده را خالی کنیم یا لااقل کمتر کنیم تا بدانند و بدانیم ارزش در وزن گران است و لعل ناب و مطالعه شبانه ؛نه به باد کله و لعاب روی و سخن زیاد و توجیه بی خاصیت! بادها را خالی کنید! ای آدمها.... ای مردم.... ای انسانها.... ای بر مسند نشسته ها.... بادها را خالی کنید! :: برچسب‌ها: ماه جمادی الاول,
یا عادل مهربان اینجا باغ است و بقیه جاهای دنیا جنگل ما برتریم دشمنان ما باید از بین بروند هر که با ماست باشد هر کس با ما نیست نباید باشد ما سرور هستیم هر چه ما می گوئیم درست است آنچه دیگران می گویند اگر برای ما نفع دارد درست است وگر نه ،نه بلایی سر تان در آوریم که یادتان برود که به ما بگوئید بالای چشمتان ابروست هر چه خواستید به دیگران بگوئید ولی هرکس که ما را تائید کند نه او بد باشد و خوب باشد ندارد خوب و بد را ما تعیین می کنیم جهان از ماست دیگران انگل هستند ..... پلیس ما باید معترضین را با شدیدترین راه ممکن نابود کند پلیس ما تامین کننده امنیت ماست حق دارد بی قانونی را تحمل نکند حق دارد قانون شکن را بکشد حق دارد او را خفه کند حق دارد چون ما می گوئیم .... اغتشاشگران ایرانی صلح جو هستند معترضین ایرانی محق هستند معترضین ایرانی نباید پلیس با آنها برخورد کند امنیت آنها باید تامین باشد حکومت ایران باید نابود شود دانشمندان ایرانی باید کشته شوند کشتن ماموران ایرانی خشونت نیست ما جهانی پر از حقوق بشر ساخته ایم ولی فقط بشر آن ما هستیم بقیه انسانها اگر ما بگوئیم بشرند وگرنه بشر نیستند ما اروپایی و آمریکایی هستیم آسیا و آفریقا اگر با ما نباشد نباید باشد همه چیز را ما تعیین می کنیم میزان ما هستیم اینها تعاریف دوگانه نیست چون ما می گوئیم ....ما .....فقط ما تمام..... :: برچسب‌ها: ماه جمادی الاول,
یا غیور در روشنایی دنبال سایه ها بودم ناگهان تاریکی فرا گرفت مرا اینجا گلبرگها صاف هستند کمی جلوتر ساقه ای شکسته انگار ساق پایمان خمیده درختی به بلندای خانه کل محمد از دور پیداست درخت توت است آنها را می چینم شیرین و درشت خوردن قبل از ترک درخت زرنگی است تابم کم است در بی تابی روزگار شاید بنشینم سر کویش ناراحت فکرم درگیر است قالب ندارد شرمگین دیگر درختان سر راه علفزاران تنهایی روزهای تب دار وای از اینهمه بی شرمی سردمداران سران تنگ دنیای گرفتار پا پیچ همه ناچاران اقلیم دروازه تنگی تنفس زنان بیمار آه از اینهمه بیداد :: برچسب‌ها: ماه ربیع الاول,
یا غفور برگی کوچک از درختی بزرگ بر زمین نشست بادی آنرا کمی جابجا کرد پیرمردی از کنار آن گذشت طوفانی آنرا در هوا چرخاند در سکوتی کنار پیاده رویی جا خوش کرد کودکی آنرا پایمال کرد ذرات آن در کف خیابان کشیده شد هنوز هم لاستیکهای زیادی از روی آن می گذرند شب و روز چه زجری می کشد سپوری که هر روز باید کف خیابان و پیاده رو را جارو بکشد دیگر هیچ کس طوفان را لعنت نخواهد کرد دیگر هیچ ماموریتی برای بیابان نوشته نمی شود تمام درختان در پارک و باغ آسوده بودند هیچ مهم نبود که باد وزشی کند و ابر غرشی اتفاقات تصادفی در حال رخدادن هستند اما آنطرف کسی صدا می کند برگها بی گناه کنده شدند اینطرف گوش هایی می شنود همه می دانند که اتفاق شایعه برداشته است اما جوانکی چاقویش در دل ماموری فرو می نشیند ... کمی بعد طناب دار محکم می شود هیچ کس او را بی تقصیر نمی داند حتی آنطرفی :: برچسب‌ها: ماه ربیع الاول,
یا واحد در باره روزه همین که ماه رمضان ماه مهمانی خداست بسیار مطلب است البته وقتی نگاه تنگ شود و دنیوی اشاره و ساختن مسخره طنز و جک هم زیاد می شود یکی از این طنزها که البته بکار بردن جک برای این اراجیف بهتر است تا کلمه طنز این است که در مهمانی خدا بجای خوردن و تعارف و ... باید گشنگی و تشنگی تحمل کنیم یعنی این دیگه چه نوع شه باید خوش بحالمان بشود ولی بد بحالمان می شود نکته اینجاست که ما دیدگاه خودمان را بجای دید خدا می گذاریم نزدیک بینی را بجای عاقبت اندیشی می گذاریم خداوند در اینجا رشد انسان را در دستور کار قرار داده و طوری این ضیافت را چیده که انسان از پلیدی ها دور شود و را هدایت را پیدا کند و از طنابی که دور خود پیچیده ایم آزاد شویم و راه پرواز را طی کنیم آخر چه پروازی از این بالاتر که یک آیه قرآن بخوانی و میزبان برایت ثواب یک ختم قرآن بنویسد با حال روزه بخوابی رب برای نفست ثواب تسبیح قرار دهد یک شب قدر احیا بگیری به اندازه خیر هزار ماه بیش از 83 سال باشد. ..... بعضی در اینها هم چرندیات تحویل می دهند اما من با نقصان خود به چند مورد اشاره کنم که بیشتر دنیوی است و بدرد عالم ماده میخورد اما در عالم معنی چه خبر است ناچارا میگذریم اینجا یک اشاره کوتاه در آن عالم داشته باشم که بیشتر فهم کنیم و هر چیز را به مسخره نگیریم در برنامه زندگی پس از زندگی که از شبکه 4 پخش می شود یک چیزهایی از عالم معنی که شاید یک میلیونیم آن دنیا هم نیست آدم متعجب می شود و پی می برد که خلقت چقدر ناشناخته است فردی که در کما رفته همزمان می تواند فکر و سخن و.... افرادی که به او فکر می کنند را بخواند سخنشان را بشنود هرجایی که باشند در کنارش یا در خانه اشان یا در شهرشان یا در شهر دیگر یا کشور دیگر یعنی فرد در کما همزمان همه جا هست همه افکار را به تفکیک که صادر میشود را دارد سخن ها را از صاحب سخن می شنود هرچند همه ی آنها همزمان باشد و می بیند در این موضع هر چه اندیشه می کنیم فهم نمی کنیم اما خواب دیدن گوشه بسیار ناچیزی از این نوع است که همه انسانها تقریبا آنرا تجربه کرده اند زمان و مکان از مفهوم این دنیایی خارج می شود درک انسان از محدودیت این دنیا در می آید و... بدون این موارد بیشتر حاذقین اشاره کرده اند که روزه سموم بدن را زائل می کند قلب را رقیق و مهربان می کند و دلسوزی بیشتر می شود اشک را روان می کند که خود در رقت نقش دارد و چشم را روشن می کند بدن را مقاوم می کند و انسان را مصمم می نماید و طاقت را افزایش می دهد معده را جمع می کند و خوراک سر منشاء بیماریها را محدود می کند فعالیت باکتریهای مفید دستگاه گوارش را افزایش و مضرها را کم می کند. ..... البته باید برای روزه دقت کرد که در افطار و سحر زیاده روی را کنار بگذاریم و همچون یک وعده با آن برخورد کنیم نه اینکه با حرص و طمع بخواهیم جبران و گاهی بدتر از گرسنه عمل کنیم خداوند می گوید که ما روزه را واجب کردیم بر شما همانطور که بر گذشتگان نیز فرض بود پس روزه در امم قبلی نیز بوده حالا چرا نیست خود یک سوال است؟ بر شما سخت نمی گیریم یک ماه است پس می توانست بیشتر باشد. از مریض و مسافر و عذر دار روزه نمی خواهیم روزه عذر دار و مسافر و قضاء شده تا یکسال بدون جریمه اداء شود اشکالی ندارد. اگر عذر باقی بود هم نیازی به جبران نیست و.... پس در همه حال روزه را سخت نگیرید. وقتی روزه گرفتید خود روزه شما را کمک می کند که بازهم روزه بگیرید اگر غفلت چاشنی اعمالمان نکنیم. روزه به بیشتر بیماری هایی که در جسم هست هیچ زیانی نمی رساند و پزشکان زیادی به این امر اشاره داشته اند که این بیماران می توانند روزه بگیرند. جالب است که در اینجا خود شخص روزه دار تشخیص می دهد که روزه بگیرد یا نه اگر پزشکان بگویند روزه به تو ضرر ندارد و فرد بداند که ضرر دارد بر اوست که روزه نگیرد و برعکس. کسانی بوده اند وهستند که طول سال روزه می گیرند و در امور شخصی آنها هیچ نقصی دیده نمی شود این سیستم بدن آنهاست که براحتی می تواند اینکار را انجام دهند پس این ظرفیت در انسان به آسانی بوده که 13 یا 17 ساعت هیچ نخورد که خداوند آنرا فرض کرده اگر ما اراده کنیم مطمئن باشیم که می شود همانطور که شده است. یکی از عجاب بدن این است که در برابر ضربات و سختی ها محکم می شود بر عکس ماشین و ابزار که سایش پیدا می کند بدن هرچه بیشتر استراحت کند سائیده شده و تحلیل می رود شما وقتی می خواهید بدن خود را قوی کنید باید ورزش کنید باید وزنه بزنید باید ضربه به کیسه بکس سخت بزنید باید توپ را جابجا کنید تا قدرت پیدا کنید نخوردن هم یک ضربه و سختی به معده و دستگاه گوارش است تا قوی شود بعد از پایان ماه رمضان معده و دستگاه گوارش سلامت یافته و دستگاه گردش خون با سلامت بیشتر کار می کند مغز هم از حافظه و دیگر امکانات خود بهره بهتری می برد بر عکس در استراحت و پرخوری جز تحلیل بدن و ضعف و افزایش بیماری چیزی نیست
:: برچسب‌ها: ماه رمضان,
یا مقلب القلوب سال 57 که در پایه اول راهنمایی بودم در مدرسه خیام که امروز در بلوار هشتم محرم قرار دارد درست روبروی شهرداری و مدیر آن جناب محمد فلاح بودند روزگار جالبی بود و تظاهراتهای مردمی بر علیه شاه به شهرهای کوچکی چون انار هم رسیده بود هنوز خیلی سال تحصیلی نگذشته بود که مدارس تعطیل شد و تا بعد از پیروزی انقلاب که دوباره بازگشایی شد و بعد از شروع بکار مدارس تمام کتابها با حذفیات روبرو شد که خود عالمی داشت بیشترین تغییرات مربوط به تاریخ بود و دیگر کتابها هم این مرحله را داشتند یا متن ها با انقلاب همخوانی نداشت یا بخاطر تعطیلی ها تمام کتاب تمام کردنی بصورت عادی نداشت در همین حال و احوال سیر میکردیم که با اولین تعطیلی برخورد کردیم که یکی از سران انقلاب شهید شده و خدا بیامرزدش اکبر فلاح که معاون مدرسه بود آمد پای تخته و گفت می گویند فردی بنام مطهری را شهید کرده اند و کلمه مطهری را چون دانش آموزان مفهوم نمی کردند روی تخته نوشت و مدرسه بخاطر این واقع تعطیل شد. اما یک مسئله دیگر هم داشتیم و آن سخنرانی های عصرانه بود که بعد از تعطیلی کلاسها یک سخنران که معمولا آخوند بود عصر در حیاط سرد مدرسه می نشستیم و به سخنان او گوش می دادیم و معمولا هم سخنان آنها برایمان مفهوم نبود یا حداقل برای من قابل فهم نبود شاید سال بالاترها چیزهایی می فهمیدند در هر حال انقلاب شده بود و ما اینقدر از آن در آن سال فهمیدیم اما سالهای بعد که ما هم بزرگتر شدیم جهاد سازندگی برای روستاها وآبادیها آمد حمام مدرسه و کلاس آموزش و ... داشت و از همه مهمتر برق سراسری و آب آشامیدنی لوله کشی از مواردی بود که اگر انقلاب نشده بود به این زودی به روستاهای مثل محل زندگی ما نمی رسید :: برچسب‌ها: ماه رجب,
یا مالک نور شاید معنی دستی برای شما کمی نامفهوم باشد ، یا خیال کنید منظور همان باشد که در پول دادن بهم استفاده می شد تا قبل از رایج شدن کارت بانکی. یعنی پول قرض دادن به دیگری! اما من این منظورم نیست بهتر است کمی در متن زیر فرو رویم شاید دستگرتان شود که یعنی چی؟ چندین سال قبل در شهرمان نانهای کرنو سنتی که با هیزم پخت می شد بوسیله یکی از خوشفکران به راه افتاد و از طرف مردم هم استقبال خوبی صورت می گرفت و در این نوع پخت ابتدا مقدار مناسبی هیزم در تنوری مخصوص سوزانده شده و بعد از اینکه به اندازه کافی گرم شد و هیزمها همه کامل سوخت شد و دیگر جزء آتش زغال وجود نداشت به قول معروف آتش غل بدون دود و شعله بود مقداری قلوه سنگ در درون آتشها رها می کنندبعد از مدتی چانه خمیر را روی این سنگها میریزند و درب تنور کرنو گرفته شده و محل ورود هوا از قسمت پائین تنور نیز مسدود میشود و حدود کمتر از یکساعت بستگی به مقدار حرارت کمی کمتر یا بیشتر نانها کامل پخت شده را از تنور کرنو خارج می کنند و این نان معروف شده به نان زغالی و شبیهه این نان را با دستگاه هم تولید می کنند که از گاز یا گازوئیل گرم شده و تمام اجزاء آن فلزی بوده و گرما از طریق مشعل در زیر صفحه قرار گرفتن نان و در روی آن بدون محافظ و مستقیم بر روی خمیر گرما ایجاد کرده و نان پخته می شود چون این دستگاه در زمانها قدیم وجود نداشته نان کرنو همان نان زغالی معروف امروز بوده و چون این نان دستگاهی به کرنو شهرت گرفته نان کرنو سنتی به نان زغالی تغییر نام پیدا کرده است. اما مسئله اینجاست که این نان سنتی که با حرارت بدون آتش سوزان و گرمای داخل تنور که قبلاً تولید شده و فضا و سنگها را گرم کرده در این محیط در بسته با مدت تقربیا زیادی کامل پخته می شود(شبیه به فر) اما نان کرنو ماشینی در محیط نیمه باز چون دودکش ان باز است و زیر صفحه گردان و ... و با مقداری گرمای مستقیم و غیر مستقیم حدود 20 دقیقه پخته می شود این نان نه دارای طعم خوبی است نه پخت درستی دارد و بالاخره مردم هنوز به عشق آن نان کرنو قدیم می خورند و چون نان تافتون هم که اصلا درست پخت نمی شود و اصلا نمی شود نگهداری کرد و تازه آن هم قسمتی کمی از آن خوردنی است بقیه آن سوخته یا خمیر است لذا نان کرنو ماشینی هنوز از این نان بهتر است و مورد اقبال! اما نان کرنو سنتی که با تنور گلی و آنچه گفته شده و در مدت بیشتری پخت می شود هم دارای طعم نان است هم مدت زیادی ماندگاری داشته و زود بیات نمی شود در فریز که می شود مدت طولانی نگهداشت. با اینکه قیمت این نان در زمان تولید بسیار گرانتر از نان دستگاهی بود اما طرفداران زیادی داشت با همه این توضیحات یکباره بهداشت این نانوایی های سنتی را غیر بهداشتی اعلام و فرد مورد نظر را از تولید این نان منع و ناچار ایشان دیگر ادامه نداد. و امروز مردم برای این نان ناچار از بعضی خانه ها که آنرا تولید می کنند در حجم کم یا از شهربابک تهیه می کنند . سوال پیش آمده برای من این است نانی که وقتی می خوری لذت می بری انرژی میگری دارای طعم نان است و.... غیر بهداشتی است؟ و نانی که با آتش گازوئیل تولید شده و روی آهن و فلز و نه مزه دارد نه طعم و نه انرژی و نیمی از آن خمیر و نیمی از آن سوخته بهداشتی است؟!!! آقایان و خانمهای بهداشت به ما بگویند در کدام آزمایشگاه به بهداشتی بودن آن نان و غیر بهداشتی بودن این نان بر خلاف ذائقه مردم و ماندگاری نان و طعم نان و ..... پی برده اند. ما را هم آگاه کنید؟! به این عمل بهداشت کلمه دستی بکار می رود!. یعنی در شهر ما کاری که بصورت عمد و خلاف واقعیت و حقیقت صورت گیرد دستی می گویند. حالا چه دستی در کار است که این کار دستی توسط بهداشت صورت گرفته و برای نانهای بی کیفیت دستگاهی کرنو پروانه بهداشتی صادر شده و برای نان سنتی انجام نمی شود یک سوال بزرگ برای حقیر شده است. امیدوارم که این درد دل حقیر مورد توجه قرار گیرد و اسناد غیر بهداشتی آن و بهداشتی این نان از بوته خارج شود و مسئولین زیر ربط اقدام شایسته و در جهت سلامت مردم صورت دهند. و ما را از دستی نبودن این کار آگاه سازند. :: برچسب‌ها: ماه جمادی الثانی,
یا قدیم الاحسان چون پیشخوانهای دولت بجای تسریع در امور خود شده اند یک اتاق اداری و صاحب امضا در خارج ادارات لذا این نا همخوانی کار و هدف را به یک کاراز گذاشتیم تا امور آن اصلاح شود شما هم با پیگیری لینک آن و یک امضا ما را در رسیدن به حل مشکل کشورمان ایران یاری کنید جناب آقای زارع‌پور :: برچسب‌ها: ماه جمادی الاول,
بنام خدای محمد کاری است مارا فرمان همان است تلاش نتیجه می دهد بردباری برداشت شیرین دارد سختی توانایی می آورد حرکت به سوی هدف نیاز به مقاومت دارد انسان سخت کوش موفق است موفقیت رایگان نیست ..... بهشت را به بها دهند نه به بهانه .... انسان را در کبد و سختی آفریدیم تا رشد کند هدف از رشد انسان رسیدن به کمال است .... هرکه در این بزم مقرب تر است جام بلا بیشتر می دهند جام بلا همان راه ساخته شدن و پیشرفت است :: برچسب‌ها: ماه ربیع الثانی,
یا محبوب کمی راه را گذشته اندر خم بسیار تنگ گیر آمده اند کمال را در گودال کال یافتن بسیار کمی مشکل یافته اند لبه پرتگاه را کمی جابجا دیده اند همچنان آنجا و سرگیجه پایین تر را ندیدن سر شکستن کمال را یافتن در سر به هوایی نیست عمیق اندیشیدن نشانه است کال نباشی خاطرخواه داری نیش را نوش داری پیش همه سر بلندی هرکدام در خود سنگینی :: برچسب‌ها: ماه ربیع الاول,
یا واسع داد در دنیایی که هر روز آن همانقدر تنگ می شود که وسیع می پنداریم چه دیدی از آن داریم یک زمانی برای یک خبر گرفتن از شهر کناری باید چند روز را صرف کنی ولی امروز یک خبر از آن سر دنیا فقط چند ثانیه طول نمی کشد بدست مردم این سوی دنیا میآید و برعکس. اما این سرعت و وسعت خبرها و اطلاعات و جابجا شدن آن بجای اینکه انسان را مطلع تر کند آنرا گیج و منگ کرده حتی در جایی او را غافل کرده و بدتر اینکه تعدادی را هم فهم برعکس داده. بجای وسعت بخشی برای انسان او را در مضیقه و تنگنایی بنام صحت و زمان قرار داده یعنی یک سنت الهی را برای همه ثابت کرده اگر چیزی بدست آوردی بدان بجای آن یک چیز دیگر را از دست داده ای. یک مصداق بیآورم که برای همه تجربه شده وقتی در روستا زندگی میکردیم هر خانه با دیگری فاصله بسیار داشت شاید کیلومتر اما همه همدیگر را می دیدیم احوال هم میگرفتیم و... اما حالا که در شهر زندگی میکنیم و با همسایه آپارتمانی خود فقط 5 متر فاصله داریم که بیشتر اوقات او را نمی شناسیم یا میشناسیم اما رابطه نداریم گاهی رابطه داریم اما هفته ها می گذرد ولی همدیگر را نمی بینیم! واقعا این تنگای در وسعت نیست همانقدر تنگ شده ایم که وسیع شده ایم. ..... می گویند کهکشان در حال وسعت یافتن است یعنی هر لحظه در حال گسترش است. راستی آنطرف این وسعت می دانید چیست؟ بله سیاه چاله یعنی همه چیز آنجا دارد در یک نقطه فرو میرود. این یعنی یک سنت الهی که همه چیز همین طور است هر چیز پیدا کنی یک چیز دیگر از دست می دهی. یک جایی وسعت یافته ای و متاسفانه کمی آنطرف تر آن بسیار تنگ آمده! شاید بهتر است یک اصل را یاد بگیریم آنوقت شاکر در امور خواهیم بود وقتی یک سختی و تنگنا برای انسان پیش می آید آنطرف این تنگنا و سختی و مشکل یک آسانی و راحتی و وسعت است پس بهترین کار برای انسان در این مشکلات صبر است. :: برچسب‌ها: ماه محرم,
یا رحمان بسیار شنیدن دارد که برای رسیدن راه کج انتخاب میشود چرا؟ از عجایب روزگار است انتخاب راه نادرست برای یک سمت درست آتش را در خرمن انداختن برای گرم شدن چقدر شیدایی دارد این طریقت ما نیستیم چنین بودن نه اینکه سابقه دارد زشتی آن زدگی دارد بل دلزدگی نمایندگی راستی در ناراستی روزی دادن در تاریکی صید کردن برای نجات نجابت نداشتن چقدر هزینه دارد سختی نگاه در آخر تمنای بی جا سنگ اندازی در پیش راه همراهی شیطان .... کافی است این سطح از بی عقلی این همه احمقی و فشلی انگار تاریخ تاریک است انگار شب پایان ندارد کافی است تنگی نظر بازی سخنوری کمی عمل بکارگیری شعور نمایش عقل بندگی راستین درستی فکر داشتن هنر کافی است کلاس گذاشتن کافی است بازیگری ما بازی کن نمی خواهیم نمایش نمی خواهیم ما تدبیر می خواهیم نه کلمه تدبیر در بی تدبیری سراسری کافی است سنگ زدن به لنگ کمی عصا بدهید دست بی توان و پای لنگ ما را رها کنید سلوک خالص ارائه دهید امید را با تلاش زنده کنید نه با گنده گویی کافی است راه و رسم افسونگری حقیقت را بسازید و بپیماید
یاور ره می برم راهی را کوتاهی میکنم در راهم مترس از ناهی شریک این گلایه فرهنگ ناچاری ناداری است راستی کلام بیداری است فراخی افکار فراموشی است درد بیماری ایمنی است راه ایمن استواری است خالکوبی بی محتوایی است رخ نداشتن سیاهی است چهره گلگون شادابی است طراوت ایمان مقاومت است مقاومت راه صبوری است مقاومت پشت گفتگو است گفتگو بدون میدان ذلت است ذلت پیش عدو شکستن است شکستن خواست شیطان است شیطان ناراستی راه است ناراستی آخرش بی ثمری است .... غرق شدن در بی ثمری همین است.... پاشیدن خاک بسوی شمس است چنگ انداختن به صورت روز است .... خاک و خاکستر بر این بی عقلی حتی اگر این بی ثمره ها حسن و جواد باشند فریدون و ظریف خاک بر سر خود کنید کلاه گشاد پوشاکتان شده. توبه تاخیر شده تاخیر را تاخیر نکنید توبه را دست دست نکنید تاخیر تاخیر شده :: برچسب‌ها: ماه رمضان,
یا حنان گفت گفتن ندارد که تقصیر اوست گفتم چرا که گناه از کدام است گفت تعریف ندارد اگر گردن نگیرد گفتم چرا که سر دارد و آغاز پس کیست پشت این ابتکار گفت کس نباید که ادعا کند تقصیر را گفتم راهی باید جست در آغاز گفت در شان من نیست چنین گفتار گفتم بسی شرمنده از اینهمه شکسته نفسی در تقصیر گفتن ندارد که تو آغاز و شروع و ادامه گناهی هستی بنام تکبر در بی ادعایی :: برچسب‌ها: ماه رمضان,
یاحی چنان بود که هست روح نواز و پر از پرواز شوق انگیز و بهروز کامیاران و بلند پرواز یا صاحب امر یا صاحب زمان نیمه شعبان کمال ماه است تو در میان سال نو است میلاد نو شما مبارک این همزمانی در حضور تو حاضری و در حضور ما غایب از میان برای تمنای حضورت ما را دریاب ای حاضر حضور عاشقان :: برچسب‌ها: ماه شعبان,
الله اکبرآنچنان انسانهای متکبر نزد افکار مردم خوار می باشند که خود بیخبرند و نادان. وقتی انسان حسن روحانی را که در چشم مان کوچک بود آنرا ریز و بی مقدار کرد که دیدیم او خودش را تافته جدا بافته از مردم می بیند! برعکس کسانی که خود را چون مردم می بینند هر روز عزیزتر و بزرگتر بلکه بزرگوارتر می شوند چقدر این انسانها حقیر هستند که در خود نخوت را پرورش میدهند در تعجب هستم که او چگونه چنین لباسی را پوشیده عمامه نموده و هنوز یا قرآن را مطالعه نکرده و یا مثل همان جماعت جمود جاهلیت قرآن را حفظ کرده ولی در او جز ذلت و کفر نیفزوده. آیا او یک امیر در کشور اسلامی است کاش یکبار نهج البلاغه را نه فقط نامه امیرالمومنین به مالک اشتر را مطالعه میکرد و میدید از امیر اسلامی تا او ، فاصله از جنگل تا یک ویروس داخل یک میکروب هم بیشتر است. وای بر چنین کسی که بر ما آزموده شد :: برچسب‌ها: ماه صفر,
یا مقدر دریا کناره داره کوه به دامنه ادامه دره میانه داره جوی به سبزه آراسته غروب در پهنای افق پیدا طلوع در مشرق هویدا نخلستان به بیابان صفا راهی که میانه آسان عمری است که پیدای پنهان ترکیب هر چیز در جای خود عزیز و زیبا این هم حکم نهایی :: برچسب‌ها: ماه رمضان,
بسم رب الشهدا چگونه می شود یک جهانی را تکان داد چگونه می شود جهانی را به طرف خود متوجه کرد جزء اخلاص در عمل ممکن نیست سردار دلها یک عمر در این معنی بود و در این معنی در هر عملی پا گذاشت و در همین معنی جزء حق ندید و راهی را انتخاب کرد و عمل نمود که بسیار سخت است و نتیجه آن بسیار شیرین شهادت در راه حق پاداش چنین کسی است وای بر ما ماندگان و مشغولین به دنیا آیا جنازه ای را بیاد دارید که عتبات و مشهد و شلمچه و تهران و کرمان (منظورم چندین کشور و شهر) آنرا تشییع کنند و حتی رئیس یک کشور درخواست داشته باشد که به آنجا هم برود و تشییع شود ولی امکانات و زمان اجازه ندهد این یک معنی در معنی است و آن اخلاص در عمل است که دلها را فرامیگیرد :: برچسب‌ها: ماه جمادی الاول,
یا کریم دیواری کوتاه در نزدیکی آن مناره کمی قامت بلندها را حیران خود می کرد. هنوز کسی آن گربه را نتوانسته بود در روی آن بلندی دیوار کوتاه دنبال کند چون بسرعت در بالای آن متاره خود را نمایان میکرد. سبز بود اما نه به سبزی سفره هفت سین، همه در عجب بودند که رنگ این گربه چرا چنین به سبزی نشان می دهد بخصوص در غروب آفتاب ؟ اصلاً درست بود این دیدن. در بچگی خواهر کوچکمان می گفت گربه ها را اذیت نکنید که خدا خیلی ناراحت می شود در این فکرها بودم که چند بچه گربه که از زمان تولد در منزلمان جا خوش کرده بودند اعصاب برایمان نگذاشته بود در آن غروب همه بچه گربه ها را از سالن خانه بیرون کردم اما یکی خود را زیر دیگ آش ایستاده در کنار دیوار قایم کرد نه زورم می رسید که دیگ را حرکت دهم نه بچه گربه از زیر آن بیرون می آمد یک ترکه بلند درخت انار پیدا کردم و از یک طرف به سمت بچه کربه می زدم که از طرف دیگر بیرون بپرد یا برود اما او سماجت کرد نمی دانم چه شد صدای ناله او را شنیدم و دست ازش کشیدم. روز بعد جنازه بچه گربه در زیر دیگ تمام وجوم را سوزاند هنوز غم آنرا احساس میکنم! :: برچسب‌ها: ماه ربیع الثانی,
یا اکرم الاکرمین دنیایی که تو را ساخته چرا نمی شناسی دنیایی که تو را نساخته چرا نمی شناسی اینجا بسیار تنگ است ساختن و نساختن اش یکی می نماید چه بدانی، چه ندانی، چه بخواهی، چه نخواهی، چه بگویی و چه نگویی من در عجب باشم یا نباشم همین است تک بودن و تخت بودن چه فرق است وقتی هر دو بناست یک راه را بروند تنها نباشید وقتی که دیگرانی هستند!:: برچسب‌ها: ماه ربیع الاول,
یا حق گاهی انسان برای نداشتن چیزهای بزرگ حسرت می خورد و گاهی کوچکها انسان را رها نمی کنند صبح وقتی من سمپاشم هرچه بخواهی اذیت کرد تا بعد از یک روز معطل آن شدن بالاخره سمپاشی نصفه و نیمه کردم در برگشتن دیدم که همسایه مان خیابان را از مانده گوگرد های باقی مانده در سمپاش مسیر طولانی را آلوده کرده.... برای یک کوچک بزرگ حسرتی خوردم که نگو! ... اصلاً می دانید چه میگویم مثل این می ماند که شما محتاج نان شب باشید و همسایتان سطل زباله بیرون درب خانه گذاشته اش پر از مانده پلو و خورشت! :: برچسب‌ها: ماه ذی الحجه,
یا رب کمی کودکی بد نیست در بزرگی ورنه در بچگی همه بچگی دارند نشاط مفرح است وقتی از قالب خارج بشی بیشتر نمود دارد زندگی پر است از نبودها بودها را نگاه بان باشیم :: برچسب‌ها: ماه ذی الحجه,
یا رحیم در کنار جاده این تنگی راه بر سر کوی جمال لنگه کاه در آسمان خیال این لکه سیاه روی درب آستانه شهره نگاه ماتم غم که شده کارگاه نیم نگاهی در ناله پرکاه شبانگاه برکه ناشه فاصله ... نادان هم می داند نیست قافله دورتر از شهر یا بین دوربین فرفره راهی دور بین برکه ی روستا و سامره قایم شدن بین درختان کوتاه زغال اخته دره باریک بیابان زده برکه شاهانه .... آخر نشد یک کلام پیدا بین آیینه :: برچسب‌ها: ماه شوال,
بنام خالق بی همتا نقل است شما را کلوخ است کلاغ را بلوغ است طلا را فروغ است ماه را سیاه است زغال را سفید است کاغذ را نحیف است نی را شمس است امام را کار است مدیر را راه است صراط را جاوید است نهان را باقی است حیات را نجیب است اسب را وفا است سگ را لباس است متقی را مفید است گاو را شناس است علیم را قوی است دلیر را معین است یار را رفیق است کتاب را بلند است دیوار را عمیق است چاه را گودال است چال را ریز است مور را باریک است موی را شور است سر را دور است بلا را کافی است دمار را آب است دریا را غریب است جدید را ثمر است درخت را تمر است نخیل را کهنه است دنیا را منزل است آخرت را .... باد است بادبان را .... شاید ندانیم نکات را! :: برچسب‌ها: ماه رمضان,
بنام بخشایشگر بی همتا هنوز آنروز را فراموش نمی کنم یعنی نمی شود فراموش کرد، پدرم میخ میکرد و من دانه می انداختم! آن زمانها کشت کولک(پنبه) در منطقه رسم بود که زمین را با وسیله ای که میخ کولک کاری می نامیدند زمین را سوراخ می کردند عمق میخ حدود 10 سانتی متر می شد و قطری حدود یک سانت داشت. سپس فردی دیگر که معمولاً کودکان بودند دانه های پنبه را که شب خیسانده بودند و آماده سبز شدن بودن(نیکو کرده بودند) را داخل آن سوراخهای منظم که در یک خط و کامل ردیف بود می ریختند هر سوراخ فقط یک دانه نه بیشتر! فلسفه کار را درست نمی دانم نیروی کار ارزان بود یا زمین سفت بود یا اقتصادی بود که هیچ دانه ای بدون سبز شدن نباشد یا بعلت خشک بودن منطقه بود که چنین کشت می کردند کار بسیار مشقت آوری بود که همه کولک کاران چه میخ زن چه دانه انداز ناراضی بودند ولی هرچه بود چنین بود و روزگاری سخت بود. بروم سر وقت کشت خدا بیآمرز پدرم که تازه شغل کشاورزی را اختیار کرده بود دستش مثل میخ زنهای ماهر تند نبود آنها دو نفر دانه انداز هرچه هم سریع بودند گاهی عقب می افتادند ولی من تنهایی تمام سوراخهایی که او آهسته می توانست ایجاد کند را در یک لحظه دانه می انداختم و بیشتر وقت هم بیکار بودم و چقدر دانه انداز خوشحال است که نه اینکه عقب نیست بلکه در تمام زمان کار استراحت کند. در هر حال آن روز فراموش نشدنی داشتیم در زمین قد خیابان (همه قطعات زمینها یک نام داشت برای آدرس دادن و... ) در حال کشت بودیم که حسین ذوالفقاری با موتور آمد آنجا پدرم را مخاطب قرار داد که ما در ناصریه(روستهای هم جوار روستای ما جمشیدآباد) سپاه دانش(سرباز معلم) آورده ایم پسرت را نمی خواهی بفرستی مدرسه درس بخواند و فردا بی سواد نباشد. پدرم گفت داریم کار می کنیم پس کولکاری و کشت و کار چی می شود؟! با هم مقداری مذاکره کردند و پدر اجازه داد که کار تعطیل شود و من برم مدرسه. باید یادآور شوم که زمان پنبه کاری فروردین است یعنی آن سال من و بقیه بچه ها برای اولین با پا در مدرسه می گذاشتیم بجای مهر فروردین رفتیم مدرسه چه روزی از ماه بوده نمی دانم حتماً تعطیلات نوروزی تمام شده بوده و حدود بیستم ماه باید بوده باشد! نشستم پشت موتورش و رفتیم ناصریه خانه پدر حسین ، او هم یک اتاق کوچک را اختصاص داده بودند به کلاس و معلم هم نمی دانم کجا زندگی می کرد یا مهمان بود تا سامان گرفتن مدرسه، حسین رفت با موتور از روستاهای اطراف و دانش آموز آورد تا بالاخره کلاس و مدرسه تشکیل شد. چون هنوز نه میزی و نه نیمکتی داشتیم همه ما و معلم همه روی دیوار حیاط منرل علی محمد حسن (پدر حسین ذوالفقاری) نشستیم و باب آشنایی شروع شد و چون روز اول بود هر کدام از جایی و همه به نوعی با هم غریب بودیم تا نزدیک ظهر کار دانش آموز پیدا کردن و آوردن و این شروع ادامه داشت و معلم هم چون دفتر و کتاب و تخته ای نبود ما را با بازی لنگ لنگک چشم بسته سر گرم کرد، یعنی یک نفر (دانش آموزان اولی و نو و از هر سنخ) چشمش را می بستند و باید بصورت لنگ لنگ ( لی لی) کردن و یک پایی برود و دست بزند به دیگر بچه ها هر کس در آن محیط بهش دست می خورد می سوخت و باید جایش با فرد چشم بسته عوض می شد. کار نداریم بالاخره در این بازی من بعد چه مدت سوختم و چشم ام را بستند و راهی میدان شدم که چون خیلی خیره بودم و با سرعت می رفتم و بی دقتی کردم سرم را کوبیدم به دیوار و چنان روز اول مدرسه برایم کوفت شد که نگو گریه و اشک و باد کردن پیشانی همه بر سرم آوار شد. ترس معلم از دسته گلی که آب داده در چهره اش پیدا بود و ما که از این چیزها جا نمی خوردیم با اشاره و لکنت زبان رساندیم که مهم نیست آنروز مدرسه تعطیل شد و آمدیم خانه و تا روز بعد! بالاخره روز اول مدرسه هرچند با کار شروع شد ولی بازی آن برایم سرشکستنک داشت و هنوز وقتی فکر میکنم جای آن کوفتگی درد میکند!!! :: برچسب‌ها: ماه رمضان,
یا ملک الحق المبین دورانی است این روزها هرکس به خود است فرمان امروز جایی نتوان برد شکایت این روزها چون هست شاکی محکوم امروز وقت است دریابی خود را این روزها شاید پاک شود دفتر امروز کشتی شکسته است مرزدار باکی نیست پیکار این روزها شاید نشستن در کشتی عشقی است در غرق دریا امروز باشد ما را تندبادی غفلت ساز آگاهی نیست پرده دار امروز فردا نقد نسیه کردن است پیش خور شدن درویزه است امروز راهی است تنها باید رفت کشتی نیست دریا باید شد امروز
:: برچسب‌ها: ماه شعبان,
یا رحمان از قدیم می گفتند سالی که نکوست از بهارش پیداست. من این شروع سال را نمی دانم چگونه تعبیر کنم. یعنی بارندگی را نشانه تر سالی بدانیم و امسال را سالی با برکت بدانیم یا اینکه ویرانگری سیل را نشانه نکبت و امسال را نیز سالی بی برکت ؟ در هر حال امیدوارم که تفسیر آن سال نیکو و پر از خیر باشد. ...اما باران همیشه نشانه خوبی و برکت بوده اما اینکه باران بجای اینکه مهار شود و نعمتی برای ما باشد چرا چنین بر سر ما می آورد شاید باید به خواب بودن مسئولین بی ارتباط نباشد ! مسئولینی که بجای ظاهر سازی به زیر بناها اصلاً بی توجه هستند و خودشان را به آن راه زده اند. تعطیلات عید در خارج یا کیش بسر می برند و با تلفن می خواهند بحران را مدیریت کنند!؟؟ مثلاً: شهرداریها بجای رنگ زدن به جدولهای سیمانی خراب و پوسیده و عمر تمام کرده باید جدولها را عوض کنند! اگر تمام جدولها بازسازی و خوب بودند آنوقت به ظاهر آنها هم مرحمت کنند. در طول سال همین مسئولین نه به آسفالت توجه دارند و نه به دست اندازها اما نزدیک عید یکباره می خواهند شهر را زیر و رو کنند و هرچه امکانات مکانیکی از لدر و بلدیزر و.. دارند را برای کندن نیمه آسفالتهای شهر قطار می کنند عید می شود و آنها هستند و جدولها و جوی های پر از خاک و خاکروبه و ... معلوم است که وقتی آب در راه خود جایی برای جاری شدن نداشته باشد از داخل خیابان و کوچه و خانه سر در میآورد! وقتی به ظواهر توجه شود نتیجه ای هم جز این ندارد. یادم است چندین سال قبل کنار همین قلعه که امروز به ارگ ارتقاء یافته! داشتند جدول می کردند همین کارهایی که دیگر روزهای قبل از عید انجام می شود درست وقتی کار تمام شد چند روز بعد بارندگی شدیدی شد و آب خیابانهای اطراف در خیابان نواب به طرف شریعتی رودخانه شده بود. روز بعد از بارندگی ظاهر سازی کامل مشهود بود جدولهایی که روی خاکروبه ها و آشغالها تمیز و میزان گذاشته بودند یک متر فرو رفته بودند در این آشغالها و بیشتر آنها ریخته بودند اینکار مسئولین ماست گزارش کارهای ظاهری بجای کار اساسی کردن و پرداختن به یک کار عمیق و بنیانی! ماست مالی بجای کار اصولی! ای مسئول گرامی درست است که کار اساسی کمی هزینه بر است کمی در چشم جلوه ندارد اما عمر آن ، عمق آن ماندگاری آن آیندگان را دعا گوی شما می کند بجای به به، چه چه بی خود امروز برای یک آینده درست کاری بکنید ماندگار و اساسی. بیشتر بناهای قدیمی با اینکه از خشت و گل هستند صدها سال مانده اند چون در سازندگی آنها غل و غش نبوده ولی امروزه چون کارها دغلبازی است بتن ها و فولادها در کوتاهترین زمان ویرانگر شده و حتی ها جانها می گیرند. شهر آق قلا را که امروز نساخته اند ولی شهر کاری به مسیلها و رودخانه ها نداشت اما کمکم مسئولیت گریزی روسایش شهر را برد در حریم رودخانه و مسیلهای آب شدند خانه ها و ویلاها هیچ کس نگفت اینجا نباید خانه ساخت اینجا مسیر رود است اینجا حریم رودخانه است نباید خیابان کرد نباید ساختمان ساخت و ... ولی وقتی همه چیز را رها کنی و به ظاهر برسی و درآمدزایی برای شهر نتیجه آن میلیاردها تومان خسارت به مردم و بیت المال می شود که یک روزه همه را غافل گیر می کند. مسئولین شهرها دیگر هم گرفتار همین ظاهر سازی هستند فقط روز امتحان که برسد معلوم می شود که چه کسی از محک روزگار سریلند بیرون میآید. بارندگی شهر شیراز به ساعت نرسیده که طراحی غلط بوستانهای دروازه قرآن و خودرو های ناجور و .... و شوخی سلفی گرفتن از سیل و می شود جانباختن 20 نفر انسان بی خبر از همه چیز در 20 دقیقه! فکرش را بکنید این لحظات را چرا این دروازه شهر نباید بتواند گذر آب را تامین کند و چرا مانع آب است! وقتی کوه را بدون برنامه درست و اصولی خراب می کنی برای ایجاد فقط نفریح و زیبایی نتیجه آن خسارت جانی و مالی است که ظرف 20 دقیقه لب گزیدن را و آه کشیدن ایجاد میکند. ساخت پل و راه و جاده و راه آهن باید بر اساس اصول طبیعی و عمرانی و برای جوابگو بودن طولانی مدت باشد نه فقط ظاهر و پول در آوردن. خدای نکرده و هزاران بار دعا که چنین اتفاقی هرگز نیفتد ولی بر فرض که اگر سالی سکندری یک زلزله 6 ریشتر یا حتی 6 و نیم ریشتر در تهران اتفاق افتد می توانید فاجعه انسانی و مالی آنرا تصور کنید و اگر این اتفاق خدای ناکرده به 7 ریشتر برسد دیگر از یک فاجعه هم میگذرد من نمی دانم اسم آنرا چه بگذارم این نتیجه سیاست غلط کسانی است که افتخارشان جلوگیری از جابجایی پایتخت است و تراکم فروشی به هر قیمتی و.... همه نوع دلیلی در این کارشان یافت میشود جز یک حرف حساب. یادش بخیر گل آقا که با دو کلمه حرف حساب ! همه حرفهای درست را به مسئولین زمان میزد ولی همه آنها را شوخی می گرفتند. آیا میشود روزی مسئولین ما بجای بخور و ببر و بپاش به فکر مملکتداری صحیح هدایت شوند و بجای ظاهرسازی به باطن سازی برسند! و عمل کنند. از پلشتی ها و زشتی ها به پالایشها و زیبایی ها و پاکی دست یابند. امیدواریم!!!! :: برچسب‌ها: ماه رجب,
یا جمیل نگاهی به عمق سدی کنار زمین آن نبودن ها هر چند در دریا باشی همین ماهی سر به زیر چنان شده موی شکل مو در پیچ خود که هیچ در هر خم پیچ آن هم هزاران راز درون دارد کافی است فکر کنی در بر آن هم شکل آن چیست هم سان دریایی تفکر می برد این مو موکشان می خواهد جوی ز دلکشان باور دارد :: برچسب‌ها: ماه رجب,
یا محب المحسنین وقتی سخنان رئیس جمهور را که در مراسم دومین سالگرد رحلت هاشمی رفسنجانی بیان شده را مرور میکنی به یکسری اکتشافات شگفت می رسی که در مورد هاشمی و روحانی است. اول اینکه رفسنجانی خودش هم نمی دانست که چنین کارهایی انجام داده اینکه هاشمی بیان می دارد فردای جهان گفتگوست ولی در همین حال پایه گذار ساخت آن هم هست یعنی کسی که به موشک اعتقادی ندارد خودش در ایران موسس آن است! آیا هاشمی خودش می دانست که چنین برچسب نچسبی در دوسالگی فوتش بهش بچسبانند!!!!؟؟؟ در سراسر این سخنرانی که در مدح او سرائیده شده وقتی بنگری هاشمی واقعی را پیدا نمی کنی! گاهی اوقات آنقدر با هاشمی فاصله می گیری که او در آسمانهاست و دیگران در زیر زمین! هاشمی با همه بدی و خوبی هایش از زمین تا آسمان با روحانی فاصله داشت هاشمی لااقل ساعت 9 به سرکار نمی رفت برای کشور وقت می گذاشت هاشمی امیرکبیر نبود اما برای کشور زحمت بسیاری کشید هاشمی برای کشور خواب نداشت اما کسی که امروز خودش را هاشمی زمان جا میزند و انتظار دارد که او را دریابند بجای هاشمی زمان هیچ از این نظر با او سنخیت ندارد هاشمی درو نبود اما مداح او جز درویی در سخن و عمل برای مردم چیز دیگری ندارد از جمله در همین مراسم چنین نشان داد وقتی خودت در دستگاه دولتی برای دزدان اطرافت دزدی فراهم کنی سپس بیایی از آنها گله کنی واقعا آیا بودجه 98 با یک نیم نگاه و درصد افزایش حقوق کارمندان و شرکتهای دولتی را بنگیری مشخص می شود که 157 درصد با 10 درصد خیلی فاصله دارد بلعنده این نجوم بگیران و نجوم بران در همینجا نهفته اند ولی روحانی خودش را زده به آنرhi و هرازگاهی فقط ادای ضدیت درمیآورد کاش لااقل ادای مبارزه در میآورد وقتی برنامه ریز او این جداول بی درو پیکر در می دهد و مشاور ناآشنا او برای رد گم کردن آدرس غلط می دهد معلوم نیست این شرکتهای دولتی در این مملکت چه گلی بر سر ملت می زنند که چنین برایشان فرش قرمز پهن است و نه مجلس می تواند از آنها حساب بکشد نه هیچ نهاد دیگری!؟؟ پس روحانی چرا اینقدر زور می زند که چیزی که نیست حساب بیاید آخر هاشمی در تنگنای بی کسی دستش را نا غافل برد پشت روحانی و او به این جایگاه تکیه زد حالا این موجود حقیر بجایی که لیاقت نداشته رسیده پس باید از او تشکر کند! اما روحانی گاهی آسمان و ریسمان می بافد که نمی شود با هیچ سریشی به عقل سالم چسباند. کاش روحانی خودش می دانست که چقدر با جایگاهی که در آن است فاصله دارد آنوقت شاید کمی شعور مردم را هم بحساب می آورد. :: برچسب‌ها: ماه رجب,
یا پروردگار عالمیان وقتی هنوز فرق بین هزینه و سرمایه را بلد نیستیم مسلم کشور را که بدستمان می دهند چنین زشت مدیریت می کنیم که همه را نا امید می کنیم و خود به ورته چرت گویی می غلطیم و از واقعیتهای مملکت روز بروز بیشتر فاصله می گیریم. وقتی برنامه ریز کشور کسی است که به یک مدیر خائین و ظالم بزرگ به مملکت و کسی که حقوق نجومی او را ارضا نکرده بلکه دست به دریافت وام بلاعوض میلیاردی می گیرد را امین و سرمایه نظام بنامد میبینیم که در بودجه برای شرکتهای بی در و پیکر این نابجا حقوق بگیرها 150درصد اضافه می شود و حقوق معلمین و کارمندان 10درصد و بودجه بهداشت را کاهش می دهیم و وزیر موفق را فراری از دولت و سپس بودجه برای علم را هزینه می نامیم درحالی که نگاه به آموزش و علم و پزوهش باید سرمایه گذاری تلقی شود رئیس دولت وقتی بودجه اختصاصی برای دانش آموزان را هزینه نامید و به خود نیاورد که چه خیانتها که به آنها نشده و نمی شود باید پیامد این نوع نگاه هم این باشد که مملکت را کسانی در دست بگیرند منفعت طلب و فرصت خواه و نگاه را از ارزشها بسوی مادیات و مادیات و مادیات دگرگون کنند. وقتی دانش و علم و پژوهش برای مملکت داران بشود هزینه آنوقت باید برای این دانش آموزان و سازندگان آینده هم ببینیم که هزینه بتراشند میلیارد میلیارد از قبیل دزدی ، زندان ، قتل ، اختلاس و.... جرم و جنایت و..... دادگاه و ... اما کشورداران با فکر و متعهد و متخصص برای این قشر از جامعه سرمایه گذاری می کنند و در آینده کشور را به قلعه های پیشرفت و ارزشها سوق خواهند داد باید به این دنیا زدگان سیاست باز که بار کشور شده اند به خودمان تاسف بخوریم شاید دیده هایمان باز گردد و اشتباه نکنیم آنطور که قبل تر نموده ایم!! :: برچسب‌ها: ماه جمادی الاول,
یا قاضی الحاجات راهی دور کرده ایم چشمی را پیر کمری را دولا پایی را خسته تنی را رنجور گوشی را فرتوت ...راهی را آمده ایم چقدر بد یا شاید ناشایست فکری را سائیده جمالی را از دست داده وقاری نمانده پس از این همه سستی چه نازک شکسته ایم چقدر نازک تر خواهیم شد توانی هست؟! :: برچسب‌ها: ماه ربیع الثانی,
|
|
